وقتی آدرینا عزیزتر شد...

28 بهمن ماه آدرینا میهمان مابود. عروسک کوچولو وظریف من یه رو دوشی صورتی پوشیده بو د دقیقا میشد بذاریش جزو بقیه عروسکام. صورت خیلی ظریفو معصومی داره و هر روز بیشتر شبیه مریم جون میشه. اینبار احساس کردم در عین حال که به نظر بقیه خیلی فضوله ولی یه صبور بودن وخانمی خاصی تو چشماشه. از اون تیپ نی نی هایی که اولش کمی غریبی میکنه واسه همین وقتی با من جور شد خیلی بیشتر بهم چسبید. دستاشو باز میکرد میومد بغلم . بین بغل من ومهدی به طرف من میومد و انتخاب میکرد. وای خدایا چه حس خوبی.تو بغلم آروم خوابید مثه یه عروسک. خلاصه دختر مریم باشه خودش هم عروسک باشه که عزیزیش مشخص بود و از وقتی باهام دوست شد عزیزیش خیلی واسم بیشتر شد هرروز صبح کلی در موردش با مهدی صحبت میکردم.

وقتی در موردآینده اش شوخی میکردن وبه مریم جون میگفتن که باید هوای پسر بچه ها و خانواده هاشونو داشته باشید کلی به من ومریم یه اندازهبرمیخورد اصلا از این شوخی ها هیچوقت خوشم نمیومد بخصوص در مورد عروسک دوست داشتنیم احساس میکنم به شخصیت این نی نی هایی که از دنیای اطرافشون بی خبرن توهین میکنن چی فکر کردن مادر آق پسرها.

دوست ندارم اگه فرزندم خودم دختر باشه این شوخی ها بشه واگه پسر باشه به خودم اجازه نمیدم در مورد دخمرای گل از این شوخی ها کنم.

بعضی مواقع از عالم بزرگترا بدم میاد نباید به خودشون اجازه بدن اینطوری وارد عالم پاک وصادقانه بچه ها بشن.

ایشاله سربلند وموفق و شاد در تمام مراحل زندگی باشن تمام نی نی ها